Hindistan'dan Yolculuk-Yolsuzluk Hikayeleri
Irlandali bir backpacker arkadas anlatiyor:
"-Tren bileti bulamadigimiz icin mecburen otobusle gitmeye razi olduk. Sabah 5-6 civari varacagimiz yere 10-15 km. kala otobusun soforu otobusu kenara cekti. Bir sure sonra neden gitmedigimizi sordugumuzda bize otobusun ariza yaptigini ve tamiri icin sabah olmasini bekleyip usta cagiracaklarini ama istersek sehre cok uzak olmadigimizi ve taksi ile gidebilecegimizi soyledi. Ve ne hikmetse tam o sirada sabahin besinde, issiz bir sokaktan bir rickshaw surusu gelmeye basladi. En az 10-15 tane rickshaw arizali (!) otobusun yanina yanasti. Kisa bir pazarliktan sonra caresiz binmek zorunda kaldik."
...
Avustralyali bir cift anlatiyor:
"-Sabahin erken bir saatinde sehre vardik. Otelimizi onceden ayirtmistik. Rickshaw'lara guvenmedigimiz icin otele telefon edip bizi aldirmasini istemeye karar verdik. Telefon edilen bir yer bulduk. Sahibi karti elimden alip otelin numarasini cevirip yardimci(!) oldu. Telefonda konustugum kisi orada beklememizi kisa bir sure sonra bir rickshaw gonderecegini soyledi. Gercekten de oyle oldu. 1-2 dakika gecmeden bir rickshaw bizi almak icin geldi. Fakat bizi baska bir otele goturdu. Yer ayirttigimiz otelin dolu oldugunu, bu otelin sahiplerinin kardes oldugunu, bu otelin daha guzel, ucuz ve merkezi bir yerde oldugunu soyledi. Fakat konusurken sesi tanidik geliyordu. Bir sure sonra anladim ki, telefonda konustugumuz kisi otelin gorevlisi degil rickshaw surucusu imis. Telefon eden adam ile bunlar ortak calisiyorlarmis."
...
Koreli genc bir bayan, Mae Ein anlatiyor:
"-Hindistan'da ilk gunlerimdi. Otele gitmek uzere bir rickshaw cevirdim. Fakat otel yerine beni kendi evine goturmez mi. Bir de gulumseyerek "For you, stay free" diyordu. Zor kactim.
...
Bu hikayelerin hepsi -Hindistan'da 1.5 ayini gecirmis biri olarak- bana cok inandirici geldi.
Ya size?