Ustam Diyeceksin
Akşam ezanından sonra dükkanlar kapanır, kadınlar evlerine, erkekler kahvelere çekilir. Klasik arap ülkesi akşamları. Gittiğiniz yer Tunus gibi eski bir Fransız sömürgesi ise İngilizce bilene rastlamak ne mümkün. Bir de turistik olmayan bir yerde kış ayındaysanız ara ki iki laf edecek turist bulasın. Bazen 8-9 gibi otele gidip yatmaktan başka şansınız kalmaz.
O gün akşamüstü biraz şanslıydım. Sousse’nin daracık sokaklarında gezinirken kulağıma zar sesi geldi. Tunus’ta tavla oynayana pek rastlamamıştım. Sesi takip edince iki dükkan sahibinin dükkanlarının önünde tavla oynadıklarını gördüm. Ayakta seyretmeye koyuldum. Tavla dediysem bizde bilinen şekliyle değil. Bir nevi Suriye’de oynanan Gülbahar’ı anımsatıyor ama o da değil. Sonradan öğreniyorum ki Türkçeye tercüme edersek ‘Güvercin’ diyorlarmış oynadıkları oyuna. Tabii nasıl oynandığını kapmam zor olmuyor.
Her zaman olduğu gibi biri yeniyor, biri yeniliyor. Bir iki ufak şakalaşmadan sonra tam tavlayı kapatacaklarken araya giriyorum. Yenene bir de benimle oyna diyorum. Adam şaşırıyor. Doğru ya turist ne anlar tavladan. Küçümser bir bakış atıp diğeriyle oynamamı söylüyor ve gidiyor. Akşam vakti yakın, dükkanların kapanma vakti. İsteksizce razı oluyor diğeri.
Oyun içinde öğüt veriyor acemiyiz ya. Şunu böyle oynaman lazım, böyle oynasan daha iyi diye. Ben dinlemiyorum çoğu zaman. Bazen de farklı kurallar söylüyor, yok o pulu birden fazla oynatamazsın, yok o kapıyı kapatamazsın diye. Deplasmandayız, ilk defa güvercin oynuyoruz. Ne diyorsa eyvallah diyorum.
Sonlara doğru birkaç seyircimiz de oluyor. Adam bu sefer işi ciddiye almaya başlıyor. Biraz geriliyor mu ne.
Ustteki fotoğraf oyun bitmek üzere iken çekildi. Bittikten sonra bir de tavlayı koltuğunun altına al öyle çekeyim diyorum. Kabul etmiyor. Yarın rövanş için sözleşiyoruz.
Ferhad kardeş. Karşında bu oyunun her çeşidini Yunanistan’dan Hırvatistan’a, Mısır’dan Suriye’ye kadar her kıtada oynamış birisi oturuyor. Bundan sonra görürsen ustam diyeceksin, saygıda kusur etmeyeceksin.
Ertesi gün şehirden ayrılıyorum, bir daha oynamak kısmet olmuyor.