Ölüm Tarlaları

Khmer Rouge (Kizil Kimerler) 17 Nisan 1975’te Kambocya\nin bassehri Phnom Penh’i ele gecirdiklerinde o tarihe ‘milat’ adini verdiler. Cunku o tarihten once tum ogretilenlerin aksine, egitimi, bilgiyi, dini ve tum insani degerleri reddedecekler ve kafalarindaki ‘yeni insan’ tipini yaratacaklardi. Bu ‘yeni insan’ o kadar degersizdi ki onlar icin ‘sizi yasatmanin bir faydasi yok, oldurmek ise kayip degil’ diyeceklerdi. Iki siniftan olusacakti Kambocya halki bundan boyle: Gunde bir tas corba ve bir avuc pirince calisan isci kesimi ve kendi ust duzey yoneticilerinden olusan elit kesim.

Liderligini Pol Pot’un yaptigi Khmer Rouge; insanlik tarihinin gordugu en buyuk soykirimlardan birini gerceklestirdi. Ustelik kendi halkina karsi. Bu kadarina Hitler bile cesaret edememisti. Fikri altyapisinda komunist-maoist dusunce olan ve Vietnam tarafindan desteklenen bu grup; ulkeyi yonettigi 4 yil icinde yaklasik 2 milyon insani akil almaz sebeplerle ve tarif edilemez metotlarla katletti. Bu rakkam o gunku Kambocya nufusunun beste birini olusturmaktaydi.

Adi Phim. Ogrenci. Bir safak vakti askerler tarafindan evinden suruklenerek goturuldu. Sucu sadece bir gece once 60’lardan kalma bir sarkiyi soylemesiydi, yani ‘milat’ dedikleri tarihten onceye ait bir sarki. Aksama ailesine kanli elbiseleri teslim edildi.

Adi Mongmuan. Erkek Hemsire. Once hamile esine gozleri onunde tecavuz edildi. Turlu iskencelerden gectiktan sonra toplama kampinda kafasina demir bir cubukla vurularak olduruldu. Sucu bir meslegi olmasiydi.

Adi Lam. Okul Mufettisi. Ise gitmek icin ciktigi evine bir daha donmedi. Bu zaten beklenen bir seydi. Sucu yabanci dil bilmesiydi. Onun gibilere ‘parazit’ adini takmislardi.

Adi Taing. Kamyon Soforu. Rutin bir arama sirasinda torpido gozune sakladigi gozlugunu buldular. Gozluk kullandigina gore kitap okuyor olmaliydi. Once gozlerini oydular. Sonra toplama kampinda bir agaca baglayip bambu sopalar yardimiyla kafasini govdesinden ayirdilar. Kendisi gibi oldurulen 9.000 kisi ile birlikte kemikleri soykirim muzesinde bulunmakta.

Gozleri oyulan, tirnaklari sokulen, defalarca tecavuz edilen ve sonunda bir kursuna bile reva gorulmeyip kafalari kirilan; isimsiz, gogsunde numarasi yazili milyonlarca insan, bu gozlerden uzak ulkede ayni sonu paylastilar. Sevdiklerine bir veda bile edemeden olum tarlalarinda hayalete donustuler. Bu arada uygar(!) batida soguk savas ruzgarlari esmekte, insan haklari savunucusu(!) Amerika ise Vietnam acisinin yaralarini sarmaktaydi.

...

Tekrar olacak ama yeridir: 'Dunyanin herhangi bir yerinde, herhangi birine yapilan herhangi bir haksizligi da yureginizin derinliklerinde hissedebilin ...' Ernesto Che Guevara.

Mart 2009

Phnom Penh / Kamboçya