Klimanya
Gecenlerde uzunca bir Uzakdogu seyahati planlayan bir arkadasim, yanina ne almasi gerektigi hakkinda bana danisti. Aman dedim fazla bir sey alma. 2 tisort, 2 sort, bir de parmak arasi terlik. Ha bir de kabanini almayi unutma sakin.
Su uzakdogu insaninin soguk ozentisiini bir turlu aklim almiyor. Cennet gibi bir yerde yasiyorsun. Yagmur da yagsa hava sicakligi en fazla 2-3 derece azalip, gunes acar acmaz yarim saatte sagnak yagmurdan eser kalmiyor. Daglik bolgelerin disinda butun yili kisa kollu bir tisortle gecirmen mumkun. Aman kis geldi gardrobu kaldirayim derdi yok. Ay sonunda gelen kabarik bir dogalgaz faturasi yok. Daha ne istersin be adam.
Bir gun Tayland’dan bir arkadasim fotograf gonderdi. Baktim ki, ellerinde kayak eldivenleri, basinda kar sapkasi poz vermis. O bolgeye kar yagmadigini bildigimden sasirdim. Meger sicaklik ilk defa 10 derecenin altina dusmus. Herkes magazalara akin etmis bunlari giyme zevkini tadabilmek icin. Ne denir ki.
Tayland, Malezya, Singapur gibi kismen Asyanin varlikli ulkelerinde otobusle gece seyahati yapacaksiniz. Son derece luks otobuse sirf rahat uyuyabilmek icin neredeyse ucak kadar para odemissiniz. Ama ne mumkun. Otobusten iceri adim atar atmaz kuzey kutbuna gitmissiniz hissi beliriverir. Sofor; daha otobusun kalkmasina yarim saat kala yolcularin konforunu(!) dusunerek klimalari sonuna kadar acmistir. Koltuklarin uzerinde kullanilmayi bekleyen battaniyeler uzun ve buz gbi eziyet dolu bir gecenin habercisidir. Yine o yolculuklardan birinde soforle gece bire kadar dalastim. Adam her zamanki asyali kibarligiyle her seye ‘Ok. Ok.’ Deyip zerre kismiyor klimayi. Gece 2 olmus 2 battaniye ve yanimda ne varsa giydigim kiyafetler de fayda etmiyor. Mola da bir turlu gelmek bilmiyor ki kendimi disari atip isinayim. Ben de yolcularin uyumasindan istifade edip tek tek baslarinin ustundeki soguk hava ufleyen yuvalari kapattim. Tam uykuya dalmak uzereyim, en arka siradaki Japon kiz ciglikla tum otobustekileri uyandirdi. Yukardan uzerine bir kova soguk su bosalmisti. Meger klima acik oldugu halde disari ufleyemezse ariza yapip boyle sorunlar cikartirmis. Sofor anladi benim yaptigimi ama birsey diyemedi. Beter olsun.
Taksiye bindiginiz zaman taksicinin yapacagi ilk hareket taksimetreyi acmadan (eger varse ve acarsa tabii) klimayi acmak olur. Ey guzel insan, soguk sevsem burada isim ne. Su anda bu yaziyi okuyanlarin cogu gibi evimde oturur butun kisi yorgan altinda gecirirdim.
Diyelim ki, caniniz sinemaya gitmek istedi. Salona girer girmez disari cikasiniz gelir. Gorevliyi cagirip, ‘Ben Firincinin Kizi’na bilet almistim. Burda Buzul Cagi’nin promiyeri yapiliyor galiba. O yuzden salonu ortama uyum saglamasi icin buz gibi yapmissiniz.’ Demeniz bir ise yaramaz. Bir dahaki sefere kazak olmadan asla dersiniz.
Disarisi cayir cayir. 35-40 derece sicak. Yolda yururken kuvvetli bir serinlik bastan asagi vucudunuzu sarar. Donup bakarsiniz bir alisveris merkezinin 10 metre uzagindaki kapisi acilmis. Tum sokagi sogutan serinlik ordan gelmekte. Ola ki bu cagriya aldanip bir serinleyeyim diye iceri daldiniz. Sicak-soguk, tekrar sicak. Sifayi kaptiniz bile.
En kotusu de ayni odayi baskalariyla paylasmak zorunda kaldiginiz dormlardir. Siz sicak seversiniz. Klimayi biraz kisayim dersiniz. Ilk tuvalete kalktiginizda bir bakarsiniz ki biri tekrar sogutmus. Neyse, bu sefer daha da sicak yaparsiniz ama illa ki o odada kalan bir Orta-Kuzey Avrupali vardir ayari bozacak. Bu kose kapmaca oyuu ta ki biri pes edene kadar butun gece surer. Tipki dun aksam oldugu gibi. Daha 2 gun once vasita olmayan Filipinler’in daglik bolgesinde, pirinc tarlalarindan donerken sagnak yagmura yakalandim. Ama ne yagmur. Tam 2 saat boyunca islanmadik yerim kalmadi. Hatta oyle ki, ozenle plastik posette korudugum paralar bile nasil olduysa islanmis. Odaya gidince ipe asip kurumalarini beklemek zorunda kalmistim. Sen o tufandan hastalanmadan kurtul. Burda, Singapur’da, son derece luks sayilabilecek bir hostelde kliamalara yenil. Ama dur bakalim. Bunun bu gece bir de rovansi var. Ben o klimalarin alayini kurcalamazsam.